Liverpool-Manchester voorstellen ‘echo van Rainhill Trials uit 1829’
Een voorstel voor een hogesnelheidsspoorlijn tussen Liverpool en Manchester wordt door bestuurders aangeprezen als een modern antwoord op de transport- en economische uitdagingen van het noordwesten, waarbij vergelijkingen worden getrokken met de 19e-eeuwse Rainhill Trials. Voorstanders zeggen dat het project tot 2040 een economische impuls van £90 miljard kan opleveren en de manier waarop belangrijke Britse infrastructuur wordt aangelegd kan veranderen.
Het plan wordt gesteund door regionale burgemeesters en voormalige ministers. Het is de bedoeling dat het een centraal deel gaat vormen van de zogenaamde “Northern Arc”, een economische corridor van de Mersey naar de Pennines. Het plan volgt op de annulering van de noordelijke tak van HS2, waardoor de regio de beloofde toename in connectiviteit en capaciteit moest ontberen. Nu de congestie bij Castlefield in Manchester toeneemt en herontwikkelingsplannen de vrachtinfrastructuur rond Old Trafford aantasten, stellen voorstanders dat er nu dringend behoefte is aan een nieuwe lijn.
HS2 erfenis werpt lange schaduw
Het besluit om het traject Birmingham-Manchester van het HS2 hogesnelheidslijnproject in 2023 te schrappen, blijft in het hele noorden kritiek oproepen. Voorstanders van de nieuwe lijn Liverpool-Manchester beweren dat de regio niet op de kaart van de hogesnelheidslijn is gezet. Door die onoplettendheid worstelt de regio ook met bestaande capaciteitsproblemen. De Castlefield Corridor in Manchester , al een kritiek knelpunt, is emblematisch geworden voor de bredere beperkingen van het netwerk.
In die context wordt het nieuwe voorstel niet gezien als een directe vervanging voor HS2, maar als een meer regionaal afgestemd alternatief. Nu passagiers- en goederendiensten steeds meer met elkaar concurreren om ruimte, vooral door het centrum van Manchester, zeggen voorstanders dat een nieuwe corridor essentieel is voor groei en veerkracht op de lange termijn.
Verleden en toekomst verbonden door spoor
Het voorstel verwijst naar de geschiedenis van de Rainhill Trials in 1829, toen Stephenson’s Rocket aantoonde dat stoomlocomotieven een revolutie teweeg konden brengen in het vervoer. Dat moment leidde direct tot de aanleg van ’s werelds eerste intercityspoorlijn tussen Liverpool en Manchester. Het is een erfenis waar de planners van vandaag graag naar verwijzen.
Twee eeuwen later zeggen voorstanders dat de regio opnieuw klaar is om voorop te lopen op het gebied van spoorweginnovatie. De voorgestelde lijn zou regeneratie en particuliere investeringen ondersteunen, met nieuwe groeizones gepland rond vijf stations: Liverpool Lime Street, een nieuwe Liverpool Gateway, Warrington Bank Quay (met een aansluiting op de West Coast Main Line), Manchester Airport en Manchester Piccadilly. Net als bij de Rainhill Trials wordt van de diensten verwacht dat ze die van de postkoetsen overtreffen.
Regeneratie is gekoppeld aan transporttoegang
De gebieden rond deze voorgestelde stations zullen naar verwachting een aanzienlijke ontwikkeling doormaken, met schattingen die wijzen op het potentieel voor 500.000 nieuwe woningen en tienduizenden banen. In Manchester worden de bestaande regeneratieplannen rond Piccadilly en Old Trafford al vormgegeven door de behoefte aan betere toegang tot het spoor en ruimte voor vrachtverkeer, dat mogelijk wordt verplaatst als onderdeel van de transformatie van het gebied.
De herontwikkeling van Old Trafford bevindt zich nog in de planningsfase. Maar met het voetbalstadion van Manchester United in het hart is de kans groot dat dit project doorgaat. Zoals gerapporteerd door onze zusterdienst RailFreight.com, benadrukken de mogelijke implicaties voor het aangrenzende goederenvervoer per spoor, dat waarschijnlijk helemaal uit Manchester zou verhuizen, de wisselwerking tussen infrastructuur, landgebruik en economische ontwikkeling in de regio. Met andere woorden, vergelijkbaar met wat de spoorwegen 200 jaar geleden deden dat de economische ontwikkeling op gang bracht.
Een ander leveringsmodel
De Liverpool-Manchester Railway Partnership Board, voorgezeten door voormalig minister van Spoor Huw Merriman, promoot het project als een lokaal geleid alternatief voor het gecentraliseerde HS2-model. De raad bestaat uit politieke, burgerlijke en zakelijke leiders die beweren dat lokale controle, gekoppeld aan particuliere investeringen, snellere resultaten en meer waar voor het geld kan opleveren.
Hun benadering richt zich op het op één lijn brengen van de infrastructuur met lokale economische strategieën, onder het bredere concept van de Noordelijke Boog. Volgens breed georiënteerde consultants van Metro Dynamics zou het stimuleren van de productiviteit in Greater Manchester, Liverpool, Warrington en Cheshire tegen 2040 een extra bruto toegevoegde waarde van 90 miljard pond kunnen genereren.
Een tweede spoorwegrevolutie zou op komst kunnen zijn voor een regio die het eerste spoortijdperk hielp inluiden. Voorstanders zien een kans om opnieuw voorop te lopen. Of de nieuwe lijn een 21e-eeuwse tegenhanger wordt van de Rainhill Trials valt nog te bezien. De ambitie is een duidelijke poging om historische connectiviteit om te zetten in toekomstgerichte groei, met een leveringsmodel dat geworteld is in lokale prioriteiten en nationaal belang. Dit alles sneller dan een door paarden getrokken postkoets.
Lees meer:
- HS2 wordt geconfronteerd met verkeerde politiek aan de lijn
- HS2 bij Old Oak Common ‘zal de lokale economie met 10 miljard pond stimuleren’ – maar zal dat opwegen tegen de torenhoge kosten en lokale verstoringen?
