Edinburgh Tram-Train concept krijgt politiek momentum
Voorstellen om aan de behoeften van Edinburgh op het gebied van openbaar vervoer te voldoen door trams en een tram-treinnetwerk te ontwikkelen, krijgen steeds meer vaart. Dit is te danken aan de steun van de onlangs benoemde wethouder van Transport en Milieu, Stephen Jenkinson.
Tijdens een bijeenkomst van de Capital Rail Action Group Scotland (CRAGS) op 22 april schetste raadslid Stephen Jenkinson een hernieuwde focus op het leveren van grote infrastructuurprojecten voor de stad. Deze omvatten een hernieuwd perspectief op de South Suburban spoorlijn van de Schotse hoofdstad voor tram-trein activiteiten. De “South Sub” is al sinds de jaren 1960 alleen voor goederenvervoer.
Focus op bevolkingsgroei
Eerder dit jaar presenteerde een groep postdoctorale ingenieursstudenten van de Heriot Watt University in Edinburgh, die zichzelf de South Sub Group noemden , voorstellen om Edinburghs lang sluimerende goederenspoorlijn om te vormen tot een belangrijk middel voor toekomstige tram-treinverbindingen. Volgens het plan zouden tramtreinen tussen voorstedelijke districten kunnen rijden zonder door het zwaar belemmerde spoor- en wegennet van het stadscentrum te hoeven rijden.
“Trams zijn niet alleen een Edinburghs project; ze zijn van regionaal en nationaal belang,” vertelde raadslid Jenkinson aan de aanwezigen van CRAGS, waarvan gekozen vertegenwoordigers en professionele en commerciële belangen in de stad deel uitmaken. Hij verwees naar prognoses dat 84% van de toekomstige bevolkingsgroei in Schotland geconcentreerd zal zijn in de bredere regio Lothian die Edinburgh omringt en positioneerde de ontwikkeling van tramtreinen als een realistisch middel voor duurzame massamobiliteit in de bredere stadsregio.
Leveren en niet alleen plannen
Het South Sub-voorstel voorziet in een netwerk waarin tramtreinen kunnen worden geïntegreerd met tramlijnen die op straat rijden, waardoor nieuwe rechtstreekse verbindingen ontstaan met gebieden die momenteel niet door het spoor worden bediend. Dit zou de omloopsnelheid en de mogelijkheden om de stad te doorkruisen aanzienlijk verbeteren en de afhankelijkheid van het radiale model van het stadscentrum verminderen. De bestaande tramlijn van Edinburgh, die de vissershavenenclave Newhaven met het vliegveld verbindt, is bekritiseerd omdat hij traag rijdt, voornamelijk op straten, en omdat het in eerste instantie erg duur is om aan te leggen.
Jenkinson erkende de historische problemen van Edinburgh bij het opleveren van vervoersprojecten en merkte op dat de stad “heel goed is in het hebben van masterplannen. De uitvoering was minder succesvol. “Voor mij gaat het erom om spaden in de grond te krijgen,” zei hij. “We moeten van eindeloze discussies overgaan op de uitvoering in de praktijk.” Een van de belangrijkste politieke rollen, voegde Jenkinson eraan toe, is om “een politieke glans te geven” aan infrastructuurprojecten om publieke en institutionele buy-in te garanderen. Zijn opmerkingen suggereren een verschuiving naar een meer op oplevering gerichte cultuur in de benadering van de stad van transportontwikkeling.
Historische uitdagingen en toekomstige kansen
Er blijven echter uitdagingen. Actievoerders van de Capital Rail Action Group benadrukten tijdens de bijeenkomst dat veel van de voormalige voorstadsstations van Edinburgh – meer dan 40 voordat ze op grote schaal werden gesloten, nog vóór de Beeching-bezuinigingen – verloren gingen door politieke en institutionele beslissingen. Vandaag de dag zijn er minder dan 20 stations open in de stad, ondanks de grootschalige stadsuitbreiding.
Critici wezen ook op nieuwe woonwijken, zoals die langs Gilmerton Station Road, die zijn gepland zonder directe spoorverbindingen, waardoor de afhankelijkheid van de auto blijft bestaan, zelfs als er historische spoorcorridors in de buurt zijn. Andere punten van zorg zijn de technische en esthetische uitdagingen van de uitbreiding van het tramnet binnen het UNESCO-werelderfgoed van Edinburgh. Actievoerders stelden voor dat Edinburgh het voorbeeld van Bordeaux zou kunnen volgen, een tweelingstad van Edinburgh, waar tramtechnologie met batterijaandrijving en discontinue elektrificatie met succes is ingezet om kwetsbare stedelijke omgevingen te behouden.
Technische keuzes opnieuw bekeken
De discussie riep ook vragen op over de technische afstemming van toekomstige tramtracés. Sommige deelnemers stelden dat eerdere uitbreidingen, zoals de lijn naar Newhaven, baat hadden kunnen hebben bij het gebruik van niet meer gebruikte spoorlijnen in plaats van trams te laten rijden op drukke gedeelde straten. Toekomstige tram-trein planning zal naar verwachting meer nadruk leggen op snelheid, directheid en het minimaliseren van verstoring van bestaand verkeer. Ondertussen staat een belangrijke kortetermijnupgrade van het openbaarvervoersysteem van de stad voor de deur: het “Tap and Cap”-systeem, dat geïntegreerde geplafonneerde tarieven biedt voor zowel bussen als trams, wordt binnen enkele weken geïntroduceerd.
Nu het politieke momentum groeit en de publieke belangstelling toeneemt, gaan de aspiraties van Edinburgh voor een tramtrein een cruciale fase in. De voorstellen van de South Sub Group en de nieuwe nadruk van de gemeenteraad op de aanleg van infrastructuur suggereren dat Edinburgh binnenkort getuige kan zijn van een aanzienlijke uitbreiding van zijn netwerk voor openbaar vervoer. De stad zal misschien nooit meer de ooit zo uitgebreide voorstedelijke spoorlijn zien herleven, maar een toekomstig netwerk met vaste verbindingen en moderne technologie is een realistische ambitie.
